φτύκα

η, Ν

μικρό δεμάτι από στάχια, που μπαίνει στην οροφή αγροτόσπιτου για να συμβολίζει την ευτυχία και να διώχνει τα κακά πνεύματα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται για τ. διαλ. προελεύσεως].